Bij een oplossing van FeCl₂ gieten we oplossing van KMnO₄ waaraan een beetje HCl toegevoegd werd.
De paarse kleur verdwijnt.

^+VIIMnO₄⁻  +  ^+IIFe^{2+      +II}Mn²⁺  +  ^+IIIFe³⁺  in zuur milieu (HCl aanwezig)

Er bestaan verschillende methodes om een redoxreactie van de juiste coëfficiënten te voorzien. We bespreken de meest eenvoudige.

1 Schrijf de essentiële begin- en eindproducten van beide deelreacties op. Houd rekening met eventuele elektrolytische dissociatie in water.

2 Balanceer eerst de atomen waarvan het OG verandert.

Dit is in orde. Zowel voor Mn als voor Fe staan er in het linker- en rechterlid evenveel atomen.

3 Balanceer de O- en H-atomen in elke deelreactie.

Waar O tekort is, voeg je evenveel H₂O toe.

Waar H tekort is voeg je evenveel H⁺ toe.

4 Balanceer de ladingen door in het linkerlid elektronen bij te schrijven of af te trekken.

5 Vermenigvuldig elke deelreactie zodat het aantal uitgewisselde elektronen in beide deelreacties gelijk wordt.

6 Sommeer beide deelreacties en vereenvoudig eventueel de voorgetallen in de totale redoxreactie.

We kunnen nu ook de stoffenvergelijking schrijven. Daarvoor voegen we in het linkerlid de nodige ionen toe, die we dan uiteraard ook in het rechterlid noteren:

Samengevat

Redoxreacties in zuur milieu

Schrijf de essentiële begin- en eindproducten van beide deelreacties op. Balanceer, indien nodig, eerst de atomen waarvan het OG verandert. Balanceer de O- en H-atomen in elke deelreactie. Waar O tekort is, voeg je evenveel H2O toe. Waar H tekort is voeg je evenveel H+ toe. Balanceer de ladingen door in het linkerlid elektronen bij te schrijven of af te trekken. Vermenigvuldig elke deelreactie zodat het aantal uitgewisselde elektronen in beide deelreacties gelijk wordt. Sommeer beide deelreacties en vereenvoudig eventueel de voorgetallen in de totale redoxreactie.