Het oxidatiegetal OG van een element in een deeltje is een algebraïsch getal, meestal voorgesteld met een Romeins cijfer, dat aangeeft hoeveel elektronen het element heeft afgegeven (+) of opgenomen (-), volledig of gedeeltelijk. (Soms wordt ook een Arabisch cijfer, voorafgegaan door een ladingsteken, gebruikt: +3 bijvoorbeeld.)

Het oxidatiegetal OG is de lading die het element zou krijgen indien de elektronenverschuiving volledig zou zijn. Anders gezegd: Het oxidatiegetal, de oxidatiegraad of de oxidatietrap is het getal dat weergeeft over hoeveel elektronen een atoom meer (negatieve oxidatiegetal) of minder (positieve oxidatiegetal) beschikt dan in de ongebonden toestand.

Voorbeelden

H₂ : H⁰
H⁺ : H^+I
HCl : H^+I en Cl^-I
H₂O : H^+I en O^-II
H₂SO₄ : H^+I en S^+VI en O^-II
Na⁺₂O : Na^+I en O^-II

Oxidatie = reactie waarbij het oxidatiegetal stijgt
Reductie = reactie waarbij het oxidatiegetal daalt

Regels voor het bepalen van het oxidatiegetal

Regel 1

In verbindingen is het OG van de elementen van de groepen
I_a ALTIJD +I
II_a ALTIJD +II
III_a ALTIJD +III

Regel 2 In verbindingen is het OG van H MEESTAL +I (Hydriden: -I) O MEESTAL -II (Peroxiden:-I) (OF2: +II) F ALTIJD -I

Regel 3

De som van de OG-en is gelijk aan
0 in een neutraal deeltje (atoom/molecule/formule-eenheid)
lading van het deeltje in een geladen deeltje (mono- of polyatomisch ion)

Voorbeelden

Vinden we, in samengestelde deeltjes, met behulp van bovenstaande regels als OG van een element 0 (nul) of een breuk, dan schakelen we best over op de lewisstructuur van het deeltje om van daaruit het OG te berekenen.

Voor de berekening van het aantal elektronen waarover een atoom beschikt moeten volgende regels toegepast worden:

• niet-bindende elektronenparen horen bij het atoom waarbij ze staan
• bindende elektronenparen worden toegekend aan het meest elektronegatieve atoom in de binding
• een elektronenpaar tussen twee atomen met gelijke elektronegatieve waarde (identieke atomen bijv.) wordt verdeeld over de twee atomen.

Samengevat

Oxidatiegetal - Oxidatietrap
Kan op twee manieren bepaald worden: 1. met behulp van de bovenstaande regels 2. afgeleid uit de lewistructuur