14. Ruimtelijke structuur - Geometrie

Het hybridisatiemodel is opnieuw een hulpmiddel om de ruimtelijke voorstelling van moleculen en polyatomische ionen zo dicht mogelijk te doen aansluiten bij de realiteit. Alhoewel het in enkele gevallen niet nodig is om beroep te doen op het hybridisatiemodel om de juiste waarden van de bindingshoeken af te leiden, spreken wij af om bij de ruimtelijke voorstelling van moleculen en polyatomische ionen de hierin voorkomende atomen in de gepaste hybridisatietoestand voor te stellen. Om te bepalen in welke hybridisatietoestand een bepaald atoom in een verbinding zich bevindt, passen we volgende regel toe. Maak de som van het aantal bindingspartners en het aantal niet-bindende elektronenparen rond het atoom.

Hieronder vind je een gedetailleerd overzicht van alle mogelijkheden.

sp³-hybridisatie

sp²-hybridisatie

sp-hybridisatie

Samengevat

Ruimtelijke structuur - Geometrie
De geometrie van een deeltje kan afgeleid worden uit de hybridisatietoestand. Die wordt dan weer bepaald door de som van het aantal bindingspartners en het aantal vrije elektronenparen rond het atoom.